Πρωινή ανάσα

Κρυφά κρύφτηκε πίσω από το κρασί η Κρυπτίνα και κρυφοκοίταγε. Θωλό βλέμμα, ντροπαλό χαμόγελο, μαύρο καπέλο, ανοιχτόχρωμη αύρα.

Φασαρία.                                                                                                                                    Τσιγάρα.

Κόσμος.                                                                                                               Καταρρέουσες κατάρες.

Χρωματικές κλίμακες κατέβαιναν τα συνηθισμένα γέλια τα οποία (σημειωτέον) σπάγαν υπό την πίεση των υπερφορτωμένων τραπεζιών. Το πάτωμα γλιστρούσε.

Η miss-Μαντήλι, η κολλητή της, πηδιόταν στην τουαλέτα. Έτσι, βρήκε τον χρόνο και άρπαξε το ποτήρι και κατασκόπευε τους θαμώνες. Πορτοκαλο-καφέ διαστρεβλωμένα είδωλα. Ενδιαφέρον το οποίο ζυγίζει μόλις 5 δευτερόλεπτα.

Στρίβει τσιγάρο. Το ανάβει. Το τσιγάρο.

Μπαίνει μέσα ο Αχιλλέας. Κάθεται. Κάθεται στην αρχή. Μετά της κάθεται. Στο στομάχι της. Δεν τον αντέχει. Δεν τον άντεχε βασικά.

Ξύπνησε δίπλα του σήμερα. Πονοκέφαλος. Χαμόγελο.

Γλωσσόφιλο με πρωινή ανάσα