Τρίτη 20 Απριλίου 2010

Datura Dreaming

Η Μεταβλητή άλφα και ο Αμετάβλητος ο Μέγας ήταν αναστατωμένοι με κάτι.

Βυθισμένοι σε περισυλλογή σαν δύο μαλακές ντομάτες, μοιράζονταν μια ένωση ανάμεσα σε παράλληλα σύμπαντα - την παύση. Βουτούσαν στα λατομεία του μυαλού, κατακαλόκαιρο έξω. Η ζέστη κολλούσε στο δέρμα μου όσο τους παρατηρούσα.

Εντελώς τυχαία θα ανακάλυπτα μετά ότι είχα πετύχει και τους δύο σε ήρεμη φάση. Μετά θα ξαναρχίζανε. Αποσβολωμένος με το θέαμα και με σιγουριά για τον εαυτό μου (μιας και πάντα είχα απίστευτη αυτοπεποίθηση, δεν είχε να κάνει με τα σύντομα γεγονότα) προσχώρησα στην κουζίνα.

Εκεί με περιμένανε να με καλημερίσουν δύο λιμνούλες εμετού και δύο μισοάδεια φλιτζάνια από ένα κίτρινο ζωμό που δεν είχε και ιδιαίτερα καλή γεύση. Φλούδες αγκαθωτού φλοιού από καρπό Datura αφημένα στο τραπέζι. Ε και ένας ηλήθιος θα την ψιλιαζόταν.

Γέμησα δυο κανάτια νερό και περίμενα. "Πάλι τα ίδια" σκέφτηκα... φανερά εκνευρισμένος μαζί τους.

Ξαφνικά ξημέρωσε. Σηκώνομαι από το sleeping bag και το πρώτο πρωινό τραίνο περνάει φορτωμένο ζαχαρωτά και ένα σμήνος μέλισσες να το περιτριγυρίζει. Τινάζω το τσιγάρο και κόβω κλήση στον μαλάκα που πέρασε με κόκκινο. "Είμαι ή δεν είμαι τροχονόμος ρε γαμώτο;" Πάω να τινάξω τη στάχτη και.. Τι βλάκας! Δεν ήταν τσιγάρο... Ήταν ένα μπουκαλάκι νερό. "Ωραία και διψούσα". Ο λαιμός μου είναι πολύ στεγνός... Όσο και να πιω δεν ησυχάζω. Σεισμός! Κυπνάω στο αμάξι του Ξαδέρφου μου που έχει πατήσει τα 270 χιλιόμετρα ενώ το κοντέρ έχει σταματήσει να μετράει στα 220 και η βελόνα παίζει έτοιμη να σπάσει. Τρομοκρατημένος γιατί τον πήρε ο ύπνος. Μυρίζει. Αίμα. Και μέλι...

Βρίσκομαι ξανά στην κουζίνα. Με λούζει ο πυρετός. Ανοίγω την πόρτα και βλέπω το παράξενο  ζεύγος να περιφέρεται με ξυλοπόδαρα. Κάπου κάπως βρέθηκαν δύο μαϊμούδες γιατί άκουγα τις φωνές τους. Σπάγαν πράγματα! Έπρεπε να προλάβω... Ανοίγω την πόρτα και βλέπω το παράξενο ζεύγος να περιφέρεται με ξυλοπόδαρα. Κάπου κάποιος έβαλε δύο μαϊμούδες στον επάνω όροφο. Άκουγα τις φωνές τους. Σπάγαν πράγματα. Έπρεπε να προλάβω... Ανοίγω την πόρτα. Μπροστά μου έχει συγκεντρωθεί το παράξενο ζεύγος μαζί με δύο ξυλοπόδαρα ο καθένας παραμάσχαλα και μου ορμάνε για να μου πάρουν τζούρα από το τσιγάρο. Από το στόμα τους βγαίνουν μέλισσες και το μόνο που ακούω είναι ένας βόμβος υψηλής συχνότητας. Ακούω δύο μαϊμουδες σπάγαν πράγματα στον πάνω όροφο. Έπρεπε να προλάβω να ενημερώσω το κανάλι γι' αυτό. Ανοίγω την πόρτα. Περπατάω πολλή ώρα στην έρημο και βλέπω μπροστά μου το κρεβάτι αναποδογυρισμένο.

"φγ*&&ρτγτυ" έγραφε με περιτώματα στον τοίχο.

____________







..........................



(είμαι στο μπαλκόνι)




))))))))))))))))))))))))))))))




....                    .......
        .......                      ..........


-Τελείωσε κιόλας το ρούμι;;;



________________________

Κυριακή 18 Απριλίου 2010

Το πρώτο πάρτυ στα γρασίδια για φέτος...

Το πρώτο πλάνο ξεκίνησε 6.30 το πρωί σκανάρωντας τον ουρανό πάνω από μια Θεσσαλονίκη με το αίμα της αραιωμένο σε αλκοολικό διάλυμμα τσιγάρων, LSD, κοκαϊνών, Πανταζέος... κ.ο.κ. 

Έναν ουρανό ανοιξιάτικο και μυρωδάτο που το σκεφτόταν να πάει για οντισιόν αλλά ξύπνησε με hangover...

Τα ρουθούνια της άνοιξαν λίγο μετά την πρώτη τζούρα της από το τελευταίο τσιγαριλίκι της και ρούφηξαν καυσαέριο, υγρασία, λιμανίλα και γύρη εσπερειδοειδών γιασεμιού και πασχαλιάς... Τα μάτια της βάραιναν, σαν να έχουν κλείσει εδώ και ώρα και να μην το 'χουν καταλάβει, σαν να έκλεισε το PC και να ξέχασε κάποιος το πορτάκι του CD/DVD ανοιχτό ένα πράγμα...

Cut!

Το δεύτερο πλάνο ξεκίνησε από τα γκρι σταράκια της και κινήθηκε γήγορα και σε ζιγκ ζαγκ μέχρι τον αλμυρό ορίζοντα και άρχισε να σκαρφαλώνει στις βανίλιες του ξημερώματος. Κάπου προβάλει ο καπνός του joint μέσα στο πλάνο... Εκείνη τη στιγμή ήταν λές κι άνοιξε το κεφαλάκι της και καθάρισε από την καπναιθάλη της κοινωνικοποίησης που κουβαλά από τα γεννοφάσκια της... Μακάρι αλλά τι περιμένεις από άτομο που μόλις γύρισε από DUB/SKA/REGGES party στα γρασίδια του "Αστεροσκοπείου";

Cut!

Άτεχνο κοντινό στο ματωμένο και σαλιωμένο μπλαβί - κόκκινο - κίτρινο ρούφηγμα στον λαιμό της (πάει ταμάμ με το συγκεκριμένο σουτιενάκι που φοράει από κάτω). Δίπλα της ο Πωστονείπαμε την κοιτάει και λιώνει. "Οι γυναίκες είναι τόσο καύλα όταν καπνίζουν, ειδικά αν καπνίζουν μπάφο" σκέφτεται. Για κάποιον λόγο τον έπιασε μια ενοχή ότι ξεστόμισε κάτι το σεξιστικό. (ασχολήαστο )

Cut!

Το τσιγάρο γυρνάει. Χέρι χέρι. Κοντινό στην ανταλαγή του joint  με τρόπο που να παραπέμπει σε γνωστό fresco του Μιχαήλ του Αγγέλου. Γλάροι. Πρώτες ακτίνες του ήλιου. Καίνε. Αεράκι. Δροσίζει. Αλλά και βρωμάει. 

Kat!

Ακόμα παίζει μουσική στα γρασίδια... Είμαι πολύ μεθυσμένος για να βρω το κουράγιο αλλά θα τσιμπήσω τον Σταύρο για παρέα και θα ξαναπάμε...





Εντάξει... είπαμε. Δεν βιάζεσαι.

Σάββατο 10 Απριλίου 2010

Σε ερωτεύτηκα.