Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

H ousia tis eirwnias

Η ειρωνία της ουσίας.

Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

den blepeis pou den blepeis?

Η Μικρή Ξαδέρφη Του, στροφάριζε καμιά φορά πιο γρήγορα από τον Ίδιο.

Οπότε, έτσι και σήμερα το πρωί, γύρισε με πρωτοφανή απορία και τον ρώτησε.

"Καλά! Εσύ δεν βλέπεις ότι δεν βλέπεις;"


(Ε;!;!

Μισό λεπτό! 

Για μισό λεπτό να ξεκαθαρίσουμε κάτι: 

Η Ξαδέρφη Του ήταν 8 χρονών! Και ΔΕΝ είχε διαβάσει τίποτα λογοτεχνικό εκτός από τις μαλακίες του σχολείου και από ένα βιβλίο που περιγράφει κάτι σαν εναέριο ποδόσφαιρο πάνω σε μαγικά σκουπόξυλα και πώς ένας βετεράνος hooligan της αντίθετης ομάδας για εφτά χρόνια, του κάνει την ζωή δύσκολη ώστε να μην ξαναπαίξει! Κι όμως αυτό το κορίτσι πέταξε κάτι έξυπνο... Προφανώς τέτοια τεχνάσματα του λόγου δεν τα είχε καν ακουστά. Οπότε ήταν η προφανής απορία της και αυτό λέει κάτι. )

Ο Ίδιος, αφού πήγε να πνιγεί με το καλαμάκι (καλά! μεταξύ μας, μιλάμε για παιδί απ' τα λίγα, έτσι; ) μίλησε:

-Τι εννοείς Μικρή;
-Θέλω να πω, την έχεις πατήσει κι άλλες φορές! Έτσι δεν είναι; Θα έπρεπε να ξέρεις πως είναι να την πατάς!
-Εννοείς την αίσθηση;
-Ναι!
-Και δηλαδή τώρα την έχω πατήσει ας πούμε;;
-Ξέρω 'γω; Για σκέψου λίγο!
-Δίκιο θα έχεις... Αλλά τι είναι αυτό που δεν βλέπω;
-Την Πρώην σου ρε Μαλάκα! Σε χαιρετάει τόσες ώρες!

( ΧΑΧΑ! Ασχολίαστο! )

Μισό λεπτό τώρα να σας πω δυο λογάκια για την Πρώην του. Τελείωσε Μαθηματικό αν και η ίδια λέει ότι θα ήθελε να σπουδάσει στην Καλών Τεχνών. Ύψος καλό. Για γυναίκα. Σώμα όμορφο. Αν και όχι σαν αυτά που βλέπουμε στα περιοδικά και όλοι λέμε ότι τα σιχαινόμαστε γιατί μας θυμίζουν χυλόπιτες του Λυκείου (κάτι που δεν είναι ανάγκη να το αναφέρουμε βέβαια). Μαλλιά μαύρα μακριά. Μάτια όμορφα, στόμα απ' τα λίγα. Το μυαλό της δεν έκοβε και πολύ άλλα έπειθε τους πάντες για τ' αντίθετο. Ε! Ο δικός σου όμως... καψούρης! Χώρισαν γιατί ήταν καλό παιδί (έτσι τελειώνουν όλα τα παραμύθια άλλωστε). 

Της έκανε ένα νεύμα και ήρθε προς το μέρος του. Κάτι του είπε που δεν μας νοιάζει. Ούτως ή άλλως ήταν πολύ προσωπικό για να το ανεβάσω στο internet.

Η Ξαδέρφη κοιτούσε αδιάφορα προς την άλλη μεριά.

Ένας σκύλος πλησίαζε παράλληλα με το τραπεζάκι του cafe και μέχρι να φτάσει απέναντί τους, η συζήτηση είχε μπει στο ψητό.

Δύο ζευγάρια μάτια που κάναν τα ανήξερα για την τραγωδία που πέρασαν οι κομιστές τους -αλλά και με την οικειότητα των εραστών παράλληλα, συνόδεψαν άγαρμπα μια άγαρμπα έντεχνη πρόσκληση για prive έξοδο. (Ξες, τα δυο τους! )


  • Το ραντεβού κανονίστηκε. 
  • Και οι δυο αγχώθηκαν. 
  • Συναντήθηκαν. 
  • Πέρασαν πολύ όμορφα και είπαν να το ξανακάνουν. 
  • Χόρεψαν για μέρες γυμνοί πάνω από κρεβάτια, κάτω από τραπέζια μέσα σε σεντόνια, και επένδυσαν τόνους σωματικών εκκρίσεων για την επιτυχία της εβδομάδας τούτης. 
  • Και μετά έζησαν πολύ ερωτευμένοι 
  • ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ! 

Όχι, όχι είπαμε! Καλά ήταν, αλλά δεν κράτησε και πολύ... 

Πάλι όμως,

   δεν είδε ότι δεν έβλεπε 
την Πρώην
να τον χαιρετάει...
    

ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!




(Προβληματίζομαι...)